කළුවර

  කළුවර

හඳත් නිදි කළුයමක

සන්සුන්ව ඇවිදින්න

බිම නිදන බොරළු කැට

නිදිවදින හඬ අහන්න

සුදු වත ට හැඩ වෙච්ච

කහපාට මන්තිරු

එගොඩ වන වැසි දනන්

නෙත යොමන අනග ඇස්

නිවි නිවී පත්තු වෙන

නිවන දුටු හිමි පිළිම

නිස්සාර සංසාර

තතු දකින සෙයියාව

කොනක හිඳ නරඹන්න

නිහඬ නිසල ව තුරුද පත්‍ර ද

එකිනෙකා වෙත ගොතන කවි පද

එයින් එක දෙක වැළඳ දෝතට

නිසාචරයකු රැගෙන යන රඟ

ලොවක් නිදියන

අහස් කුස යට

ලොවක් හිමිහිට

තැනෙන විස්මය...